REMONT DOMU

Dom już z nowym dachem i wykuszami.

DOM
  Remont domu przeprowadzam właściwie sam. To musi trwać. Tym bardziej, że nie jest to powiedzmy: standardowy remont domu. Z oryginalnego budynku zachowały się właściwie jedynie ściany, a i te nie wszystkie.
 Nie zachowały się właściwie zdjęcia z wnętrza, ale budynek był podzielony na cztery części: trzy pokoje – mniej więcej jednakowej wielkości i czwarty przedpokój, z którego wydzielono łazienkę. Poddasze oczywiście nieużytkowe. Jeden z pokojów był przechodni.
  Na początek zająłem się instalacjami: Zanim wykonałem wylewkę pod podłogę, ułożyłem rury kanalizacyjne, a także doprowadziłem rurę z wodą ze studni w podwórzu. Studnia była płytka, woda zastała i śmierdząca. Kilka razy ją wybierałem i wapnowałem studnię. W końcu i tak się skończyło wybiciem nowej, głębszej studni. Ale woda nadal jest beznadziejna i czeka mnie jeszcze montowanie filtrów.
  Ale wróćmy do początku: to znaczy do podłogi: wywaliłem starą tak zwaną ślepą podłogę (legary na piasku i na to deski). Na piasek położyłem folię i wykonałem wylewkę betonową. Na niej znów ułożyłem izolację z papy i na to legary piętnastocentymetrowej wysokości. Pomiędzy nimi ułożyłem styropian, i wszystko przykryłem płytą podobną do OSB. Tak wstępnie wykonałem podłogę.
  Wcześniej wybiłem jedną ze ścian między dwoma pokojami, tworząc duże pomieszczenie, (zajmujące połowę kondygnacji) mające stać się w przyszłości kuchnią i jadalnią. Strop – w miejscu gdzie była ściana - podparłem dwiema stalowymi belkami z profilu zamkniętego.

 W tym miejscu była kiedyś ściana działowa. Biała płyta u góry zasłania stalowe belki podtrzymujące strop.
Szafka po dwóch latach doczekała się wreszcie wykończenia w postaci drzwiczek. Hura!


A te z kolei leżą z jednej strony na wymurowanej ceglanej szafce, a z drugiej strony na potężnym kominie, który wymurowałem od podstaw, jakby „przyklejając” go do dawnego komina.
  Bez zmian właściwie pozostał układ przedpokoju, łazienki i naszej sypialni.
  Następnie zabrałem się za poddasze. Zdjąłem stary dach, kryty eternitem, rozebrałem również ścianki szczytowe i postawiłem  je od podstawy, grubsze i umieszczając w nich po dwa otwory okienne na obydwu ścianach. Wymurowałem potężny pojedynczy komin, gdzie są wszystkie przewody wentylacyjne (do każdego pomieszczenia – czyli w sumie dziewięć) oraz przewód dymowy. Podmurowałem także ścianki, tak zwane kolankowe, do wysokości około osiemdziesięciu centymetrów.
  Prawie nie podwyższałem dachu – nie chciałem stracić proporcji, które nasz domek miał zachowane. Zmniejszyłem za to kąt połaci dachowych.
  W połaciach – zamieściłem cztery potężne wykusze, których konstrukcję wykonałem z drewna – po dwa w każdej połaci. I dom nabrał takiego wyglądu z zewnątrz.

Tu już dach pokryty gontem bitumicznym


W przedpokoju wybiłem w stropie otwór – na klatkę schodową. Musiałem oczywiście dospawać belkę stalową podtrzymującą strop, ponieważ wycinając otwór przeciąłem dwie szyny stropowe.

Na poddaszu po wymianie dachu i podciągnięciu nieco ścian kolankowych otrzymałem przestrzeń z ośmioma oknami o powierzchni takiej, jak cały dom czyli prawie siedemdziesiąt  metrów kwadratowych. Część tej powierzchni była w niskich skosach, oddzielona od części użytkowej belkami wspierającymi dach. Pośrodku poddasza tkwił potężny komin, oraz w stropie – obok komina ział wycięty otwór od przyszłych schodów.

  Strop nad parterem w tym domu nie był nigdy skończony. Ponad beton wystawały tregry stanowiące zbrojenie stropu. Ponieważ na górze chciałem zrobić drugą łazienkę, a co za tym idzie doprowadzić tam kanalizację oraz przeprowadzić poziome przewody wentylacyjne znad kuchni i łazienki z dołu, których wloty są daleko od komina, musiałem podnieść poziom podłogi na parterze, tak by ukryć pod nią wymienione instalacje. Uzyskałem to dokręcając do stalowych belek legary o odpowiedniej wysokości. Pod podłogą ułożyłem także dodatkowe wygłuszenie. Samą podłogę wykonałem z desek sosnowych.

Poddasze z centralnie umieszczonym kominem z otworami. Tędy do pomieszczeń wdmuchiwane jest ciepłe powietrze z komina. Na pierwszym planie rama na ościeżnicę. U góry deski stropowe na jętkach. Na dole sosnowa podłoga.

Następnie zabrałem się za izolację termiczną dachu i ścian. Pierwsze piętnaście centymetrów wełny mineralnej włożyłem między krokwie dachu. Następnie dokręciłem do nich prostopadle listwy dystansowe o wysokości kolejnych piętnastu centymetrów i wcisnąłem miedzy nie wełnę. Na ścianach wełnę mineralną ułożyłem pod stalowymi stelażami do karton gipsu. Ponieważ chciałem nieco zmniejszyć kubaturę pomieszczeń na górze (ze względów estetycznych ale także ze względu na ogrzewanie) belki konstukcyjne dachu – tak zwane jętki (to są równoległe do podłogi belki,  łaczące krokwie, które mają za zadanie je usztywnić i uniemożliwić dachowi uginanie się na długich odcinakach krokwi i wypychanie ścian, na których dach jest podparty), więc te jętki wykorzystałem do wykonania na nich drewnianego stropu nad poddaszem. Krótko mówić na jętkach ubiłem oheblowane deski, które stworzyły ozdobny, drewniany strop poddasza.
  Pozostałe ściany i skosy dachowe obłożyłem płytą kartonowo – gipsową. I tu muszę zaznaczyć, że najżmudniejszą częścią tych działań było zagipsowanie i „wyrównanie” wszelkich  połączeń skośnych  w sufitach. A tych skosów było w sumie kilkadziesiąt metrów. No, „wyciągnięcie” tych skosów to była jazda!

Skosy, skosy, skosy… Tu nad wykuszem. Gipsowanie tego to porażka.


  Wcześniej oczywiście zarówno na dole jak i na poddaszu musiałem kompletnie od nowa ułożyć instalacje: elektryczną i wodną.
  Wraz z zabudowywaniem ścian zewnętrznych oraz dachu stawiałem ścianki działowe. Wspomnianą, prawie siedemdziesięciometrową powierzchnię podzieliłem na cztery sypialnie, małą łazienkę oraz oczywiście przedpokój – tak aby można było swobodnie do sypialni się dostać.
  Ponieważ zależało mi na lekkiej, nieobciążającej wątłego stropu konstrukcji, ścianki postanowiłem wykonać z płyt gipsowo - kartonowych i wygłuszyć wełną mineralną. Konstrukcję ścianek działowych wykonałem ze stalowych stelaży, jedynie ramy do odrzwi wzmocniłem drewnianymi listwami. W rezultacie ścianki na poddaszu mają dziewięć centymetrów grubości (dwie płyty karton - gips oraz sześciocentymetrowy stelaż) i to wszystko wypełnione wełną wygłuszającą. I są to ściany w pełni spełniające swoją rolę.

Łatwo nie było rozplanować tu czterech pokoi, ale dało radę!

  Na koniec w trzech pokojach obsadziłem zwykłe, uchylne drzwi, natomiast do łazienki i czwartego pokoju musiałem zdecydować się na drzwi przesuwne – ponieważ ich skrzydła przy otwieraniu nie mieściłyby się pod skosami dachu.
  Równolegle na dole zagipsowałem ściany. Trochę obawiałem się, czy położenie gipsu na stary, bardzo marny tynk nie skończy się odpadaniem tegoż, ale jak na razie nic takiego się nie dzieje.
  W łazienkach ułożyłem elektryczne maty grzewcze. W dolnej łazience – i tak dość niewielkiej postanowiłem umieścić hydrofor oraz potężną trzystulitrową termę dwuwężownicową. Aby maksymalnie wykorzystać przestrzeń obydwa zbiorniki umieściłem na stalowym stelażu – stole, a pod nim przygotowałem miejsce na pralkę oraz jakąś szafkę.
  Jak już jestem przy łazience to zaszalałem. W dolnej łazience na podłodze ułożyłem marmur, a wykończenia na ścianach i półki zrobiłem z czerwonego trawertynu. Pozostałe ściany własnoręcznie zaciągnąłem tynkiem strukturalnym i wyszło to dość… hm… powiedzmy oryginalnie.

Tynk strukturalny w moim wykonaniu w rzeczywistości wygląda chyba nieco lepiej niż na zdjęciu…

Natomiast na górze wykończenie łazienki jeszcze mnie czeka.
  Podłogę na dole wykończyłem deską dębową, klejoną do płyty, o której wspominałem wcześniej. Wbrew pozorom taka podłoga nie wyszła dużo drożej niż kosztowałaby ułożona z dobrej jakości paneli podłogowych, a dąb to jednak dąb. Podłogę tą (i sosnę na górze również) zaolejowałem i po dwóch latach użytkowania twierdzę, że nie był to zły pomysł. Olej jest dość odporny na ścieranie natomiast trzeba uważać na chemikalia i wilgoć – typu jakieś pozostawione nieopatrznie butelki z detergentem czy płynem do prania, lub zwykłe doniczki. Jeśli tylko podcieknie pod nie woda na pewno pozostawi trwały ślad. Podłogi jeszcze drugi raz nie olejowałam, więc nie wiem czy to prawda, że da się to zrobić dobrze punktowo, tak by nie było śladów.
  Na tym etapie wykończenia domu, dwa lata temu wprowadziliśmy się i… od tego czasu nie wiele się zmieniło. Ostatnio wreszcie udało się nam zakupić i zainstalować szafki kuchenne.

Wszyscy uważamy, że są piękne!

Natomiast wciąż nie mam wszystkich włączników i żyrandoli, nie wszystkie listwy są przyklejone, łazienka na dole straszy obleśnymi baniakami hydrofora i termy, które miały być schowane za przesuwanymi lustrami… Nie mam założonych kratek wentylacyjnych i nawiewowych… i wielu innych elementów wyposażenia.
  A propos kratek nawiewowych. Nie wspominałem nic o instalacji do ogrzewania… Bo właściwie nie mam instalacji grzewczej. Dom grzeję potężną żeliwną kozą na drewno norweskiej firmy Jotul. Piec ten ma moc grzewczą 14kW, ponadto dym odprowadzam rurą żaroodporną, która ogrzewa komorę komina oraz sam komin, który wymurowałem z pełnej cegły. Komin pełni więc funkcję akumulatora ciepła. Natomiast powietrze nagrzane w przestrzeni komina od rury dymowej kanałami jest rozprowadzane grawitacyjnie do pomieszczeń na poddaszu.
  Przeżyliśmy z takim systemem grzewczym już dwie zimy i nawet podczas najpotężniejszych mrozów dawało się utrzymać przyzwoity komfort temperaturowy. Niestety podczas nieobecności temperatura w domu spada dosyć gwałtownie, ale z drugiej strony intensywnie paląc można stosunkowo szybko ją podnieść. Przynoszenie drewna do pieca i podkładanie do kominka jest czynnością na dłuższą metę dość kłopotliwą, ale to są właśnie te uroki życia na wsi, o których pisałem we wstępie. Wygodnemu mieszczuchowi może się to wydawać wynaturzeniem, mi natomiast wynaturzeniem wydaje się spędzanie cztery godziny dziennie przed telewizorem (cztery godziny – to dzienna średnia dla naszego społeczeństwa). Cóż jest większą stratą czasu?
  Podsumowując: wciąż jestem w trakcie remontu domu. Wciąż mam nadzieję, że w ciągu roku ten temat zamknę. Chociaż jak wprowadzaliśmy się dwa lata temu, to wierzyłem że wykończę mieszkanie właśnie w ciągu tych minionych dwu lat… wyszło, jak zwykle. Ale teraz jak już dałem słowo na piśmie, to chyba będę musiał się z niego wywiązać: przyszłe wakacje to mój czas ostateczny…
  W tym czasie również dużo się działo na zewnątrz domu, ale to już inny rozdział.